Geschreven door Stichting Dierenwelzijn Middelburg

Ik wil jullie mijn vreselijke verhaal vertellen.

Ik en mijn vriendinnetje liepen in een park in Middelburg.

Hoe we daar kwamen weet ik niet precies meer.

Zijn we uit een tuin ontsnapt of in dat park gedumpt?

We liepen wat onwennig en angstig rond maar gelukkig hadden we elkaar, dat was een hele troost.

Toen kwam er ineens een hond op ons af gerend.

Ik ging van angst plat op de grond liggen en bewoog niet maar mijn vriendinnetje rende er in paniek vandoor en de hond heeft haar doodgebeten.

Ik raakte compleet verlamd van paniek.

Gelukkig werd ik opgepakt en dacht ik veilig te zijn.

Degene die me had opgetild liep met mij naar de kinderboerderij maar die was gesloten.

Toen heeft diegene een ongelukkige beslissing genomen en mij over het hek gegooid.

Weet je, ik ben geen kat dus ik kwam heel ongelukkig neer op de grond.

Degene heeft wel de kinderboerderij gebeld dat ik er was en dat mijn vriendinnetje dood was.

Een medewerkster heeft me mee naar huis genomen en de dierenambulance gebeld.

Ondertussen raakte ik in shock.

Wat een angst en wat een pijn had ik in mijn pootje.

De 'Dierenwelzijn mensen' zeiden dat shock dodelijk kon zijn dus ben ik eerst naar de opvang gebracht en in een donker warm hokje gezet.

Na overleg met de dierenarts heb ik gelukkig een goede pijnstiller gekregen.

Een onderzoek zou me waarschijnlijk fataal worden door de shock

De dierenarts en de mensen van Dierenwelzijn Zeeland hielden hun hart vast, zou ik de nacht doorkomen en kwam ik uit mijn shock?

Ik kreeg wat dwangvoer want ik wilde niet meer eten van de pijn.

Vandaag heb ik ineens geknabbeld van mijn hooi en andijvie en liep ik voorzichtig een paar stapjes.

Ook mijn ademhaling wordt weer wat regelmatiger.

Mijn pleegmoeder krijgt nu weer meer hoop en zal als ik wat stabieler ben mij na laten kijken.

Kent iemand mij of ben ik en mijn vriendinnetje gewoon als oud vuil gedumpt?

Moesten mijn baasjes op vakantie?

Dat heeft 1 lief konijntje met de dood moeten bekopen.

Hopelijk komt het met mij nu wel goed en hoop ik straks een nieuw maatje te krijgen waar ik ergens veilig gelukkig mee kan worden.

Ondanks dat ik zo bang was en pijn had ben ik een enorme lieverd zeggen ze hier.

Foto 1 was op dag 1

Foto 2 is vandaag genomen